O książce: 2011 / O marszałku Aleksandrze Michajłowiczu Wasilewskim nieporównanie mniej powiedziano i napisano niż o innych znanych dowódcach, choć skala jego osobowość i czyny wcale nie są od nich gorsze, a lepsze od wielu. Z 82 lat jego życia ponad 60 rano Wasilewski odbył służbę wojskową i na zawsze pozostał w historii jako jeden z wielkich rosyjskich dowódców. Szef Sztabu Generalnego zwycięskiej armii w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, bardziej niż ktokolwiek inny wyniósł wojskową myśl teoretyczną i sztukę wojskową na niespotykane wcześniej wyżyny. Pokonał wroga jak Suworow – nie liczbami, ale umiejętnościami. Pod jego dowództwem wojska radzieckie dobrze opanowały najbardziej zdecydowaną formę ofensywy - okrążenie w celu zniszczenia dużych grup wroga. Operacje wojskowe, takie jak Stalingrad, Kursk, Białoruś i Mandżuria, stały się złotą kartą w annałach radzieckiej sztuki militarnej. Ale Aleksander Michajłowicz nie przypisał zwycięstwa wyłącznie własnym wysiłkom oraz wysiłkom żołnierzy i oficerów. Powiedział, że święci wraz z Najświętszą Bogurodzicą nie raz przybyli z pomocą armii rosyjskiej, chroniąc wielkocierpliwą Ruś Zasłoną Nieba.